چه عواملی بر پیری لوله آب PPR تاثیر می گذارد

لوله های آب PPR به دلیل مزایایی مانند مقاومت در برابر دمای بالا، مقاومت در برابر خوردگی، صرفه جویی و کاربردی بودن، به طور گسترده در سیستم های تامین آب، گرمایش و لوله های صنعتی ساختمانی استفاده می شود. با این حال، اگرچه لوله های آب PPR طول عمر بالایی دارند، اما همچنان در حین استفاده تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می گیرند که منجر به پیری می شود. در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازیم که چه عواملی بر پیری لوله‌های آب PPR تأثیر می‌گذارند و چگونه با این تأثیرات مقابله کنیم.

1. عوامل دما
تأثیر دمای بالا: لوله های آب PPR مقاومت در برابر دمای بالا محدودی دارند و به طور کلی می توانند آب با دمای بالا 80 تا 95 درجه را تحمل کنند. اگر برای مدت طولانی در معرض محیطی بیش از دمای طراحی قرار بگیرند، خواص فیزیکی لوله های آب PPR به تدریج کاهش می یابد. دمای بالا باعث شکستن زنجیره پلیمری می شود و در نتیجه بر استحکام و کشش لوله تأثیر می گذارد و در نهایت پیری را تسریع می کند.
تأثیر دمای پایین: اگرچه لوله‌های آب PPR هنوز هم می‌توانند انعطاف‌پذیری خاصی را در محیط‌های دمای پایین حفظ کنند، دمای بسیار پایین نیز بر عملکرد آنها تأثیر می‌گذارد. در محیط های با دمای پایین، لوله های آب PPR ممکن است شکننده تر و مستعد ترک یا شکستگی شوند. به خصوص در شرایط یخ زدن، پس از یخ زدن آب لوله آب، ممکن است باعث ایجاد فشار داخلی به لوله و در نتیجه پارگی شود.

2. عوامل شیمیایی

تأثیر کیفیت آب: ترکیب شیمیایی آب تأثیر مستقیمی بر پیری لوله های آب PPR دارد. به عنوان مثال، کلریدها، اسیدها یا سایر مواد خورنده در آب ممکن است با مواد PPR واکنش داده و باعث تخریب لوله ها شوند. به خصوص در کاربردهای صنعتی، کیفیت آب ممکن است خورنده تر باشد که پیری لوله های آب PPR را تسریع می کند.

تأثیر عوامل شیمیایی: برخی از عوامل شیمیایی و پاک کننده ها نیز ممکن است تأثیر منفی بر لوله های آب PPR داشته باشند. استفاده از مواد پاک کننده نامناسب یا مواد شیمیایی ممکن است باعث واکنش های شیمیایی در مواد لوله های آب PPR شود و در نتیجه بر عملکرد و عمر مفید آنها تأثیر بگذارد.

3. اشعه ماوراء بنفش
هنگامی که لوله های آب PPR در محیط های بیرونی استفاده می شود، اشعه ماوراء بنفش (UV) یک عامل مهم پیری است. اشعه ماوراء بنفش طولانی مدت می تواند باعث تخریب نوری در سطح لوله های آب PPR شود و در نتیجه باعث کاهش استحکام و کشش مواد، ترک خوردگی یا شکنندگی شود. به منظور کاهش تاثیر اشعه ماوراء بنفش، لوله‌های آب PPR معمولاً در کاربردهای خارج از منزل، مانند استفاده از آفتابگیر یا پوشش‌های ضد اشعه ماوراء بنفش، نیاز به محافظت بیشتری دارند.

4. استرس مکانیکی

تغییرات فشار: فشار داخلی که لوله های آب PPR در حین استفاده تحت آن قرار می گیرند نیز می تواند بر پیری آنها تأثیر بگذارد. تغییرات مکرر فشار یا اضافه بار باعث می شود که خواص مکانیکی لوله به تدریج کاهش یابد و خطر پیری را افزایش دهد. به خصوص در محیط های پرفشار، ساختار لوله آب PPR ممکن است فشرده یا تغییر شکل دهد که بر عمر آن تأثیر می گذارد.
تاثیر خارجی: ضربه و فشار خارجی نیز از عوامل مهمی هستند که باعث پیری لوله های آب PPR می شوند. در طول ساخت و ساز یا استفاده، لوله ها ممکن است در معرض ضربه مکانیکی، اکستروژن یا سایش قرار گیرند. این آسیب‌های فیزیکی پیری لوله‌های آب PPR را تسریع کرده و باعث ایجاد ترک یا شکستگی می‌شود.

V. کیفیت نصب
اتصالات و اتصالات: کیفیت نصب لوله های آب PPR مستقیماً بر عمر مفید آنها تأثیر می گذارد. اتصالات و اتصالات نامناسب ممکن است باعث نشت لوله یا تمرکز تنش شود و در نتیجه پیری را تسریع کند. اطمینان از کیفیت جوش لوله ها و اتصالات و نصب آنها مطابق با مشخصات از عوامل مهم در افزایش طول عمر لوله های آب PPR می باشد.
محیط ساخت و ساز: دما، رطوبت و تمیزی محیط نصب نیز بر کهنگی لوله های آب PPR تأثیر می گذارد. عدم برآوردن الزامات محیط ساخت و ساز ممکن است بر کیفیت جوش تأثیر بگذارد و در نتیجه بر عملکرد و دوام لوله تأثیر بگذارد.