عملکرد مقاومت در برابر فشار طولانی مدت اتصالات لوله PPR در سیستم های آب گرم و سرد چیست؟

در سیستم های آب گرم و سرد ، اتصالات لوله PPR به دلیل مقاومت شدید شیمیایی و پایداری حرارتی به یکی از مواد مشترک در ساخت و سازهای لوله کشی خانگی تبدیل شده اند. در استفاده طولانی مدت ، مقاومت فشار اتصالات لوله به یک عامل اصلی در ارزیابی قابلیت اطمینان آنها تبدیل شده است. در محیطی از آب گرم و سرد متناوب ، عملکرد مداوم درجه حرارت بالا و تغییر چند درجه حرارت و فشار ، نحوه حفظ اتصالات لوله PPR عملکرد پایدار مربوط به ایمنی و عمر کل سیستم است.
اتصالات لوله PPR از کوپلیمرهای تصادفی پلی پروپیلن ساخته شده است ، که دارای انعطاف پذیری و پایداری حرارتی خاصی هستند و می توانند در یک محدوده خاص دما و فشار را تحمل کنند. در سیستم های آب گرم و سرد ، به ویژه در سیستم های گردش آب گرم ، خط لوله برای مدت طولانی در دمای بالا قرار دارد و ساختار مولکولی با گذشت زمان به آرامی تغییر می کند و در نتیجه درجه خاصی از خزش و تغییر بعدی ایجاد می شود. یکنواختی آرایش مولکولی مواد ، کنترل نسبت کوپلیمریزاسیون و عقلانیت ضخامت دیواره و طراحی ساختاری اتصالات لوله در فرآیند تولید به طور مستقیم بر مقاومت فشار طولانی مدت آنها تأثیر می گذارد.
مقاومت در برابر فشار طولانی مدت اغلب در دو جنبه منعکس می شود: یکی این است که آیا اتصالات لوله می توانند بدون تغییر شکل یا پارگی تحت دمای ثابت و فشار ثابت حالت پایدار را حفظ کنند و دیگری این است که آیا آنها می توانند در برابر بار ضربه ناشی از اثر چکش آب تحت فشار پویا مقاومت کنند. در کاربردهای عملی ، استفاده متناوب از آب گرم و سرد و باز و بسته شدن دریچه ها باعث افزایش فشار فوری در سیستم می شود. اگر مواد اتصالات لوله PPR ناپایدار باشد یا نقص جزئی در اتصال ذوب داغ وجود داشته باشد ، ممکن است غلظت استرس موضعی رخ دهد ، در نتیجه پیری را تسریع می کند یا باعث ایجاد ترک می شود.
به منظور اطمینان از مقاومت فشار اتصالات لوله در استفاده طولانی مدت ، تولید کنندگان معمولاً انتخاب مواد اولیه ، طراحی قالب و فرآیند ساخت را کنترل می کنند. به عنوان مثال ، مواد اولیه PPR که مطابق با استانداردهای ملی یا صنعت هستند ، انتخاب می شوند تا اطمینان حاصل کنند که آنها هنوز هم تحت عمل آب گرم طولانی مدت از مقاومت و مقاومت در برابر خزش خاص برخوردار هستند. در عین حال ، یکنواختی ضخامت دیواره و طراحی معقول ساختار در رابط در هنگام قالب بندی نیز کلید اطمینان از کاهش مقاومت فشار است.
علاوه بر مواد و ساختارها ، فناوری جوشکاری نیز نقش تعیین کننده ای در پایداری سیستم اتصالات لوله دارد. اتصالات لوله PPR معمولاً از اتصال ذوب داغ برای فیوز لوله و اتصالات لوله به یک در دمای بالا استفاده می کنند. عواملی مانند دمای جوشکاری ، زمان گرمایش و نیروی درج باید دقیقاً کنترل شوند ، در غیر این صورت ممکن است مشکلاتی مانند جوشکاری سرما ، جوشکاری جزئی یا سوزاندن در نقطه جوش رخ دهد و بر پایداری آن تحت فشار طولانی مدت تأثیر بگذارد. پرسنل ساختمانی باید تجربه عملیاتی مربوطه را داشته باشند و از تجهیزات مناسب برای اطمینان از کیفیت جوش استفاده کنند.
در پروژه های واقعی ، هنگامی که از اتصالات لوله PPR در اصلی اصلی یا اصلی آبرسانی سیستم آب گرم استفاده می شود ، تأثیر دمای محیط و روش دفن در دمای عملیاتی لوله اغلب باید در نظر گرفته شود. بخش های لوله ای که در معرض محیط های درجه حرارت بالا یا نور مستقیم خورشید قرار دارند ، بیشتر احتمال دارد غلظت استرس ناشی از انبساط حرارتی و انقباض را تجربه کنند. بنابراین ، ساختارهای پشتیبانی معقول ، طرح های جبران خسارت حرارتی و اقدامات محافظت از عایق حرارتی می توانند به کاهش تأثیر محیط خارجی بر مقاومت فشار اتصالات لوله کمک کنند.
مقاومت طولانی مدت اتصالات لوله PPR در سیستم های آب گرم و سرد نه تنها به خصوصیات فیزیکی مواد اولیه بستگی دارد بلکه به عوامل مختلفی مانند فرآیند تولید ، کیفیت جوشکاری و محیط نصب نیز بستگی دارد. فقط با تشکیل یک سیستم کنترل کیفیت کامل از مواد اولیه ، ساخت ، ساخت و ساز تا نگهداری بعدی می توانیم اطمینان حاصل کنیم که اتصالات لوله حالت مقاومت در برابر فشار پایدار را در عملکرد طولانی مدت حفظ کرده و نیازهای استفاده از سیستم های آب گرم و سرد را برآورده می کند .