ساختار اصلی از گیره لوله آهنی معمولاً از سه قسمت تشکیل شده است: دستگاه گیره، رابط و پایه ثابت. این سه قسمت به طور نزدیک با هم کار می کنند تا کار بستن محکم و اتصال لوله را انجام دهند.
1. دستگاه گیره بخش اصلی گیره لوله آهنی است. از مواد آهنی با استحکام بالا با استحکام مکانیکی خوب و مقاومت در برابر سایش ساخته شده است. این دستگاه معمولاً به شکل نیم دایره یا U شکل طراحی می شود تا محکم روی دیواره بیرونی لوله قرار گیرد. لنت های لاستیکی یا عناصر الاستیک ممکن است در داخل مجهز شوند تا اصطکاک و جذب ضربه اضافی را فراهم کنند تا از لغزش یا لرزش لوله در هنگام قرار گرفتن در معرض نیروهای خارجی جلوگیری شود. از طریق عمل سفت کردن پیچ و مهره، دستگاه گیره می تواند لوله را با دقت قفل کند تا اطمینان حاصل شود که در هر شرایط کاری پایدار می ماند.
2. کانکتور پلی است که گیره لوله آهنی را به سایر قسمت های سیستم خط لوله متصل می کند. آنها معمولاً از صفحات یا میله های فلزی ساخته می شوند و دارای استحکام و چقرمگی خاصی هستند. یک سر کانکتور به دستگاه گیره متصل می شود و سر دیگر آن با جوش، رزوه یا وسایل دیگر به دیوار، براکت یا زمین ثابت می شود. این طراحی به گیره لوله آهنی اجازه می دهد تا به طور انعطاف پذیر با محیط های مختلف نصب و الزامات طرح خط لوله سازگار شود. کانکتور همچنین مسئولیت سنگین انتقال تنش خط لوله را برای اطمینان از پایداری و ایمنی کلی سیستم خط لوله بر عهده دارد.
3. پایه ثابت سازه نگهدارنده گیره لوله آهنی است که مستقیماً بر روی دیوار، کف یا سایر تکیه گاه ها نصب می شود. طراحی پایه ثابت معمولاً الزامات ظرفیت باربری و پایداری را در نظر می گیرد. از مواد آهنی ضخیم ساخته شده است و مجهز به دنده های تقویت کننده و سوراخ های ثابت است. در طی مراحل نصب، پایه ثابت توسط پیچ های انبساط، پیچ های لنگر و غیره محکم به تکیه گاه ثابت می شود و پایه ای محکم برای گیره لوله آهنی فراهم می کند. به این ترتیب، حتی اگر سیستم خط لوله تحت نیروهای خارجی زیادی قرار گیرد، گیره لوله آهنی می تواند پایداری و قابلیت اطمینان خود را حفظ کند.